Het water zakt weer. Het was voor het eerst dat uw mees beroepshalve met hoog water te maken kregen in de haven. Sommige oudere havenbewoners voorspelden in de week na oud en nieuw ‘dat het water tegen de deuren zou gaan klotsen’. Dat leidden ze af aan het waterpeil bij Koblenz en hun tachtigjarige ervaring.
Kerstverhaal! Deze week gaat de telefoon. “Ja met Patrick. Mijn maat Rini ligt deze winter met zijn boot in jullie haven. Je zult hem daar de komende maanden niet zien. Hij zit ineens in de gevangenis, iets met boetes of zo. Maar zijn boot is lek. Wat nu?”
Uw mees is in winterslaap. Maar een langzaam vollopende en dus zinkende boot, dat kunnen we niet hebben midden in de haven. Patrick toont zich een en al medewerking en belooft de boot nog diezelfde avond leeg te pompen. Mees gaat in overleg met zichzelf en anderen over ‘wat nu?’
Uw mees was in retraite. Ondergedompeld diep in de Brabantse bossen. Nog maar nauwelijks thuis, rammelt de telefoon: “Die hele kanoloods van jullie (mees heeft een kano in die loods) ligt vol zonnepanelen. Het mag weer wat kosten in die haven van ons!,” meldt een altijd kritisch meedenkende en nu enigszins verontruste havenbewoner.